2 Nisan 2014 Çarşamba

Deniz Gece


Hicbir zaman bu kadar yakin olamayacagiz.
Hic bir zaman bukadar benim olamayacaksin.
Tanrinin bana verdigi gorevi yerine getirdim,
Artik hazirsin...

Sesimi duydun, dört gün sonra doğmaya karar verdin bebeğim..

***
Öncelikle,
Bu post ozellikle gebe arkadaslari cesaretlendirmek adina pozitif dogum hikayesi olarak paylasiyorum. Bu kadar ayrintiya ne gerek vardi, bu özel degil mi, ayipti falan hic oyle sacma yorumlara girme. Gireceksen okumaya devam etme.

***



Uzun ve eglenceli bir gebelik gecirdim diyebilirim. Rutin hamilelik sikintilarinin disinda pek bir saglik sorunu yasadim sayilmaz.
Ilk gebeligimde cok ufaktim. Hic birsey bilmiyordum. Tek kare fotografim dahi yoktu o doneme ait ne de guzel bir ani. O yuzden bu gebeligimi ( muhtemelen son gebeligim artik) doyasiya yasadim. Esimle birlikte bol bol fotograf cektik. Eglendik. Gezdik. Anilar biriktirdik.. Şimdi elimde harika bir hamilelik donemi  kaldi.. Hatırladıkca özleyeceğim, gülümseyeceğim..
En basindan beri doğumumun ilk hamileligimdeki gibi normal olmasini planlamistim. Vücudum buna musaitti. Herhangi bir aksilik çıkmadığı taktirde bu sekilde son bulacakti.Doğuma tek hazirliğim, internetten normal doğum uzerine yazilmis pozitif doğum hikayeleri okuyarak doğum anına psikolojimi hazırlamak oldu.
Doğum şekline zaten karar vermisken, bu hikayeler beni iyice cesaretlendiriyor ve 'yapabilirim' duygusunu pekistiriyordu.

Son ayim yalanci sancilar ve yoğun akıntılarla gecti. Öyle ki doğumdan iki hafta önce düzensiz ama sıklasan sancilar ve 'acaba bu gelen suyum mu?' şüphesi ile hastaneye gitmis ultrason ve alt muayene ile herseyin normal olduğunu, vücudumun doğuma hazırlandığını, gelenin de ısrarla akıntı olduğunu ( evet sonra buna ikna olacaktim!) acikligimin 1 cm olduğu ancak bunun önceki doğumdan kaynaklandığı soylenip eve yollanmıştım.
Yalanci sancilarda bile panik atak gecirip, ne yapacagini sasiran birazda artik bebegiyle tanismak icin sabirsizlanan Ozy'nin sezeryan ol baskilari artmaya baslamisti. 'Inat etme yeliz, sana ve bebege birsey olmasindan korkuyorum! Riske girme!!' sözleri daha da sertlesiyordu. Gercekten korkuyordu, ama israrla ona normal doğumun faydalarini, Sezeryan olmak istemediğimi onu normal doğuracağımı ve bunun zamanina bebeğin karar vereceğini anlatiyordum.. Doğum planini bile yapmistim;
Sancim gelecek, saatlerini not tutacak, suresini takip edecek kasilmalarim 5 dk da bire dusene kadar evde karsilayacaktim. Dusumu alip, saclarimi duzeltip makyajimi yapip evden oyle cikacaktim. Hastaneye erkenden gidip, nst cihazina, yataga bagli kasilmalari karsilamak istemiyordum. Olabildigince mudahalesiz bu dogumu gerceklestirecektim. Nitekim, sen istedigin plani yap! Oyle oldu mu? Hayir!!

****

23.03.2014 pazar gunu gec kalktik. Saat 13.00 gibi kahvaltimizi yaptik. Son haftalarda acilmayi tetiklemek icin yuruyusler yapiyorduk. Birgun once de Bostanci sahilinde uzun bir yuruyus yapmistik.. hafif sanci vardi. Son bir ayda ki gibi düzensiz, süresi belli olmayan. Kahvaltidan sonra biraz dinlenip tektar yuruyuse cikmayi planladik. Ben biraz kestireyim dusuncesiyle koltuga uzandigimda Ozy' ps oynuyordu.. tam uykuya daliyordum ki bir sicaklik hissettim, uyku arasinda yine akinti geldi derken bir kez daha ayni sicakligi hissettim 'Ozyyy kaldir beni, kaldirrr suyum geldi galibaaa' dedigimi hatirliyorum :) Ozan'insa beni kaldirmak yerine yatak odasina kosup kotunu giymeye calistigini :)) saat 15.00 civarıydı.
Neyse, banyoya gittigimde gordum ki evet suyum geliyor! Suyumun gelecegini anlayabilecek miyim kaykisi tasiyan gebeler, inanin anliyorsunuz! Musluktan akar gibi! Bir kargasa kopuyor evde. Ozan taksiyi aramaya calisiyor bense, 'ben banyo yapmadan bu evden cikmammm arama kimseyi sakın bekle!!' diye bagiriyorum. Ilk panigin ardindan hazirliga basliyoruz, ozy beni yikiyor. Tam ustumu giyecegim suyum geliyor! Durmak bilmiyor! Bir turlu giyinemiyorum! Ped falan hikaye tutmuyor hicbirsey! Bir saate yakin suyun azalmasini bekliyorum.. o ara sacimi duzeltiyorum, makyaj yapiyorum falan.. hazirim artik. Sancim hic yok, ama su hala geliyor, ozan annesini ariyor, 'gelin hastaneye gidecegiz!' onlar kapiya gelince giyiniyorum. Aklinizda bulunsun, evinizde bir paket hasta bezi bulundurun, tek caresi o bu durumda! Akil edip evde bulundurmadim, benim planima gore sancim once gelecekti ya!

Herkes panik halde, ben gayet sakinim. Sancim yok!!! Panik yapmayin artik!!!! Diyip duruyorum. Saat 18.00 de Hastaneye giriyoruz, hemen yukari cikiyorum, ultrason ve aciklik muayenesi! ( bundan nefret ediyorum iste, can yakiyor caaan!!!) Ultrasonda hala su oldugu gozukuyor ( oha! 4 ltye yakin su kaybetmeme ragmen mi? ) -hamileligin 5. Ayindan itibaren gunde ortalama 3 lt su tuketiyordum sanirim bunun etkisi cok- alt muayenede aciklik daha onceki gibi 1-2 cm. Nst'ye baglaniyorum, en ufak kasilma yok!
Suyum geldigi icin hastaneden cikamayacagimi, girisimin yapilmasini soyluyor nöbetçi doktor. Kendi doktorumu arayip durum hakkinda bilgi verip yonlendirdigi sekilde ilerleyecegiz diyor.

Doktordan aldigi bilgiyi bize aktariyor. Once enfeksiyon kapma riskine karsilik antibiyotik igne yapiliyor bana. Sonra odaya yerlesip, sancinin gelmesini beklemeye basliyoruz. Bi kac arkadas geliyor geceye kadar sohbet edip egleniyoruz, herkesin gozu bende 'hadi Yeliz sancilan artik daha ne kadar bekliycez!' diyip duruyorlar. Keske evden monopoliyi getirseydik diye düşünüyorum. İki tur dönerdik! :) Hemsire ara ara gelip nst'ye baglayip bebegin kalp atislarini kontrol ediyor.. Bende hala tik yok! En iyisi yatip uyamak! Sabaha karsi 4.00'de uykuya dalabiliyorum.
6.30'da tekrar uyaniyorum, yatak cok yabanci.. Kahvalti geliyor, benim yemem yasak. Sezeryan ihtimaline karsi doktorum tarafindan yemeğe ambargo koyuluyor. Ufak tefek regl sancilarina benzer agrilarim var.. saat 10.00'da hadi diyorlar sanci odasina gidip seni bir ntsye baglayalim! Cikiyoruz odaya, dogumhanenin hemen yani.Doktorum geliyor, 'hadi bakalım Yeliz diyor, bugün bu bebek doğacak!' ( Doğurtmakta kararlı çünkü tahmininde yanıldı 38+4'de doğar demişti! Doğmadı! ^.^ ) Dogum önlüğü veriyorlar, 'daha sancim yok erken degil mi bunu giymek icin!?' diye homurdanıyorum. Çünkü altımda koccaaman bir hasta bezi sarılı ve önlüğün arkası açık! (o hasta bezini sarmakta ayrı eğlenceli! :) bebek altı bağlar gibi ayakta bağlanıyorsun :)) sürekli tuvaletim geliyor Ozan'da sürekli beni bezlemek zorunda kalıyor! beceremiyor da her defasında kahkahalarla yamuk yumuk bezleniyorum! :))
Zaman geciyor, bebek icerde korumasiz, suyumun gelmesinin ustunden neredeyse 19 saat gecmis. Sanci beklemeye fazla zaman kalmayinca suni sanciya karar veriliyor ve serum baglaniyor..

Saat 10.30 baslangic sancilarini hatirliyorum.. hafif hafif gelip gidiyor. Sonrasi doğum anina kadar hayal mayal.. bambaska bir evrenden kendimi izler gibi. Hatirladigim kadarini yazayim,

Nst cihazina bagligim hala ve sancilar git gide siklasip siddeti artiyor.. Kagidin ustundeki grafikler yukseldikce yukseliyor. Her sancidan once ozana sesleniyorum geliyor!! Hemen arkamda basliyor belimi ovmaya..Bu kasilmalari karsilamama bi nebze yardimci oluyor.. Kalkmak istiyorum, bir kac sanciyi ayakta karsiliyorum, tekrar yatiyorum.. Sancilar once 5 dk da bire dusuyor sonra 2 dakikaya.. siddeti cok yuksek ve ust uste geliyor, arada dinlenecek zaman yok!geldiği an kapatıyorum kendimi, bambaşka bir boyuta geçiyorum. Duymuyorum , görmüyorum. Karanlık bir zirvedeyim. Ustelik sanci sirasinda nefesimi tutuyorum, sadece ıhhh diye bir inleme cikiyor! Nefes al ver diyorum kendi kendime ama yok yapamiyorum, sinirleniyorum kendime! O ara ebe geliyor hadi diyor, burada kendini cok kasiyorsun acikligini tam kontrol edemiyorum dogumhanede bakalim! O lanet catalli yataga uzaniyorum. Muayene sonucu açıklığım 5 cm olmus! Bu sancilara rağmen daha 5 cm!!! Olmuyor diyorum, cok yavas ilerliyor bu acilma evresi, 5 cm daha acilmasi lazim ve benim gucum kalmadi!! Epidural istiyorum! Doktorum onayliyor. Sanci odasina geri donuyorum. Ozan'i yanimdan ayirmiyorum, daha sert ov belimi lutfenn!!
Anestesi uzmani ve iki asistani odaya geliyor, sorular soruyorlar. Suna alerjin var mi falan, ilk dogumumda da epidural yapildi diyip kestirip atiyorum. Zaman kaybetmeye tahammulum yok biran evvel igne yapilsin istiyorum! Tamam o zaman diyip malzemeleri almaya gidiyorlar. Yatağa bağdas kurdurup oturtuyorlar kucagima yastik verip bunun ustune kapan ve kipirdama deniyor. Omuzlarimdan tutuyor biri.. o sira sanci geliyor, durun diyorum sunu atlatayim once! Sanci geçiyor, once bolgeyi uyusturup sonra igneyi yerlestiriyor. Deneme dozu veriyorum diyor.. Ilk dogumumda yapilan epidural belden assagimi tamamen uyusturmustu ve dogumu hic hissetmemistim. Bu sefer boyle olsun istemiyorum, dozu dusuk tutun tamamen uyusmak istemiyorum, sancilari yine hissedeyim ama siddeti hafif olsun diyorum..(Bak bak müdahalesiz doğum isteyene bak! En azından düşük doz alıyorum ama ^.^)  Kabul ediyorlar. Epidural islemi bitiyor, oh diyorum simdi biraz rahatliyacagim. Ozan'a tuvalete gitmek istedigimi soyluyorum, kaldiriyor beni bacaklarim hafif uyusuk desteksiz yurumek zor! Yardimla tuvaletimi yapip yatagima yatiriyor beni. Ebe geliyor acikligima bakacak, 'Birsey diyeyim mi acikligin 9 cm olmus!'.. 9 cm mi!!!!?? Nasil yani?? Bu kadar cabuk mu?? Ne yani epidurali bosuna mi aldim ben simdi!!!!!??? o eşşek kadar iğneye boşuna mı belimin tam ortasına girdi!!!?? Soracak halim yok sadece dusunuyorum.. 'Tuvaletini yapma istegi gibi ikinma geliyor mu?' Diye soruyor evet diyorum, tamam elimi cekmiyorum, ikinma gelince ikin diyor!
Ikinmamla disari firlamasi bir oluyor! Kapida bir karmasa, tekerlekli sandalye getiriliyor! Ozan, hastabakici birlikte kaldirip oturtuyorlar beni.. oyle yorgunum ki kolum kalkmiyor artik! Kosar adim dogumhaneye aliyorlar beni! Yataga yatiriliyorum, ebe dogum basladi diyor, cok az kaldi dayan! Ee ozan?? O da girecekti doguma!! Yok, konusamiyorum. Doktorum Tulay hanim giriyor iceri, hadi yeliz, basaracaksin diyor!
Ikiniyorum, supersinn bebek geliyor hadi bir daha diyor! Duruyorum, etrafima bakiyorum.. bir iki dolap icinde anlamadigim bir suru malzeme, bir kapi baska bir yere acilan.. boyle sacma sapan etrafi incelemeye basliyorum ki doktorum hadi diyor, yok diyorum, ikinma istegi gelmiyor! Bi kac saniye ve iste geliyor hadi güçlü bir nefes ve uzun bir ikinma bekliyorum diyor, yapiyorum. Vajinada baski ve yanmayi hissediyorum, bebegim cikmak uzere! Son enerjimle uzun ve nefesimin yettigi kadar uzun bir bagirtiyla ikiniyorum ve iste kafasi cikti! Omuzu takilir gibi oluyor bebegin doktorum cekip aliyor ama..Göbeğini kesecek, isim soruyor bana. Duyuyorum ama algılarım kapalı! cevap veremiyorum ki, 'ALİ' diye kesiyor göbek bağını :) Göbek adı Ali oluyor bebeğimin. Evet severim bu ismi ben diye düşünüyorum. Mosmor bir bebek baş aşağı sallanıyor doktorumun elinde. Cok sukur diyebiliyorum! Cok sukur.. bebegim hemen, kontrole aliniyor o sirada tulay hanim bana dikis atmaya basliyor, dogum sirasinda biraz kesmis.. cok iyi is cikardin! Super ikindin diyor! Gururlaniyorum..

Temizligim yapilip, giydiriliyorum.. tekerlekli sandalyeye alinip dogumhaneden cikiyorum, ozan beni gorur gormez sariliyor boynuma, hickirararak agliyor, canim karim benim! Bebegim dogunca degil de ozani oyle gorunce agliyorum ben de.. Birbirimize sarilip agliyoruz...

Deniz Gece'miz 39+0 haftasında, 24.03.2014 pazartesi gunu saat 12.31'de geliyor dunyaya..Çekik gözlü, tombul yanaklı, üçgen burunlu, minik ağızlı cennet gibi kokan bebeğimiz..
Dogumhaneye girdikten 10 dakika sonra doğurmuşum. Bana cok uzun gelmisti, saat mevhumumu kaybetmistim zaten sancilarla birlikte..

Dogumun ertesi gunu hemen taburcu olamadik ne yazik ki.. bebegim suyum geldikten sonra iceride korumasiz kalip enfeksiyon kapti.. 5 gun antibiyotik tedavisi gormesi gerektiginden, 7 gun hastanede yattik.. Cok sukur degerleri olmasi gereken seviyeye dondu..
Aklinizda bulunsun, su gelince vakit kaybetmemek gerekiyor..

***

Şöyle bir geri bakinca, tekrar o ana donup bir daha bir daha doğurmak istiyorum yavrumu.. Tum acilar anlik, ama o dogum anının tatmini, guzelligi, mucizesi, gururu, lezzeti bambaska! Hem vücudunuzun hem ruhunuzun tazelendiğini hissediyorsunuz. Bebeğinizle birlikte bir daha doğuyorsunuz yeryüzüne! Üstelik, bebeğinizle iş birliği içinde ilk ortak paylaşımınız! Birlikte başarıyorsunuz bunu.. Lutfen sadece korktuğunuz icin sezeryan doguma yönelmeyin! Tanri bize cok cok ozel bir hediye vermis, vücudumuz bunun icin tasarlanmis.. lutfen kendinizi bunu yasamaktan mahrum etmeyin..

***

Bu hikayeyi, yanimdan hic ayrilmayan, gunlerce hastaneden uyumadan benden ve bebegimizden gozlerini ayirmayan, yorgunluktan ayakta duramayacak hale gelse de her ihtiyacimiz icin kosturan canim kocama tesekkur etmeden bitiremiyecegim. Seni seviyorum. Iyi ki varsin. Iyi ki varsiniz...

Ve sevgili İnstagram arkadaşlarım, tanımadığım yüzlerini görmediğim güzel yürekli, sevgi dolu arkadaşlarım.
Dualarınız, desteğiniz, heyecanınız öyle değerliydi ki bu doğumun başarıyla sonuçlanmasında sizlerin de katkısı büyük..
Her birinize tek tek teşekkür ederim.. İyi ki varsiniz..

Öperim..

18 yorum:

  1. Sabah ağlama dozumu da aldığıma göre işime dönebilirim :) Allah analı babalı büyütsün şansı bahtı açık olsun tebrik ederim :)

    YanıtlaSil
  2. alalhımmmmmmmmmm doğmuş adamışımız kuzumuz denizimiz :) Ne kadar güzel anlatmışsınn, bahtı açık ömrü uzun şansı bol olsun denizimizin yelizcim :)

    nasıl imrendim bilsen ve her satırında hissettim yaşadıklarını tam da denizle yıldönümümüzde :)
    çok istedim norlam doğurmayı ama olmadı gelmedi sıpa ne bi açıklık ne bi sancı şimdi okuyunca seni ne kadar şanslısın diye düşündüm...
    Çok çok sevindim sağlığınıza kavuşmanıza, ağız tadıyla huzuru bol bi hayat dilerim hepinize birden :)
    öpüyorum koccamannnnn seni denizi

    YanıtlaSil
  3. Çok güzel anlatmışsın.Uzun ömürleri olsun Deniz Gece'nin..Bizimle paylaştığın için teşekkürler,böyle pozitif doğum hikayelerini çok seviyorum..

    YanıtlaSil
  4. Ah sanki heyecanlı bir roman okur gibi bir çırpıda okudum ki ben bu güzel doğal doğum hikayesini!
    22.haftamdayım,benimki de erkek ve ben de doğal doğum istiyorum :)
    Süreç nasıl gelişir neler olur bilemiyorum ama hayırlısıyla o anı ben de yaşamak istiyorum. Hafif tırsıyorum da ama o tırsma duygusu bile hoşuma gidiyor:)
    Hoşgelmiş dünyaya Deniz Gece.
    Sağlıklı,mutlulukla yaşasın hep!

    YanıtlaSil
  5. BEN BANKACIM AMA BUGÜN HİÇ ÇALIŞAMADIM DESEM YERİDİR.TÜM MÜŞTERİLERİ SAVURDUM DURDUM.NEDENMİ EEE SENİN BLOGU KEŞİFE ÇIKTIM.MÜTHİŞSİN SENİ ÖPÜYOR VE TEBRİK EDİYORUM.

    YanıtlaSil
  6. Yeliz hanım pozitif doğum hikayeniz için teşekkürler. Sizin gibi kadınları normal doğuma yönlendiren insanlar olması çok güzel. Yavrunuzla birlikte nice mutlu yıllar sizin olsun ♡♥

    YanıtlaSil
  7. Yav 42hafta smyrna yi normal dogurucam diye inat eden ve sezeryana mecbur kalan ben bi gipdayla.okudum :)) saglikla geldi datlu deniz saglikla annesi babasi şükür omru sansi bol uzun saglikli olsun :)

    YanıtlaSil
  8. ne guzel her seyin yolunda gitmesi:) 38.haftadayim ve bugunku muayenede doktorum bebegin henuz kanala girmedigini soyledi. biraz endiseli olsam da pozitif dogum hikayeleri moralimi yukseltiyor:) arisi basima diyeyim. sevgiler.

    YanıtlaSil
  9. Ayyyy bu yaziyi okuyunca yeniden bebegimi dogurdugum gunu yasadim. Suyunun bosalmasi o saskinlik. Ben tuvaletimi yapjyorum sanmistim. Heyecanla herkesi uyandirip ben durmadan isiyorum demistim :D veee bende banyomu yapmadan evden cikmamistim. Ama suslenmeyi birak pek bir capacul gitmusim hastaneye. Ve oglisimi ole cesaretle dogurdum ki dogumdan sonra kendimi opesim geldi. Bu ani yasattigin icin tesekkurlerrr 😙 ve Allah yavrularimiza omur versun. Ve simdi ikinci bebis istiyorum. Yeniden o anlari yasamak ve olmadi bir daha yasamak 😀

    YanıtlaSil
  10. Yeliz ablacim ben seni 3 gün önce instagramdan sans eseri deniz gece'yi gorerek buldum tanidim profilini bastan assagiya tek tek inceledim forograflarini videolarini sana baktigimda 10 sene sonraki ben'i goruyorum suan 18 yasindayim ama sen ve ucurmavcisi derya abla icimdeki beni yasiyorsunuz daha sesinizi duymadan aizi gormeden teninize dokunmadan o kadar cok sevdim ki sizi o kadar cok kanim kaynadi ki size suan isyerindeyim staj goruyorum sıkıcı an is gunlerim artik sizi okuyarak takip ederek zevke donusuyor esinie olan muhabbetiniz sevginiz o kadar cok hosuma gidiyor ki allahim sevginizi hic eksik etmesin azaltmasin :) #cans_dmrclr

    YanıtlaSil
  11. Mükemmel bir hikâye. Masallah .

    YanıtlaSil
  12. aaa ben hayatnda hamile kalmamıs dolayısıyla dogum yapmamıs ben niye aglıyorum ki bunu okuyunca manyakmıyım neyim :)

    YanıtlaSil
  13. benim çociim yok ki daha. bu gözler niye doldu böyle :'(

    YanıtlaSil
  14. Resmen ağlattı ya, umarım isteyen herkes yaşasın bu duyguyu ve Gece gibi mükemmel güzellikte(maşallah) bebekleri olsun.... Ben dahil🙊

    YanıtlaSil
  15. Edizimin doğduğu gün geldi aklıma 36+4 haftalık doğum iznine ayrılmak için gittim ilk doğumum olcağı için bi çatı kontrolü ve nts yapalım dedi olur dedim başıma gelcekleri bilmiyorum ya ilk defa alttan muayene olcam önce ntsye çıktm eşimle sohbet ediyorum hemşire dedi doğumamı girceksiniz yok daha çok var izne ayrılcam 3 hafta bi dinleniyim dedim ama sancınız var dedi yokki dedim hemşire burda var görünüyor ama doktorunuz bi bakar dedi biz hala laylaylom konuşuyoruz eşimle indik doktorun yanına ntsye baktı tuğba sancın şiddetlenmiş dedi yokki biyerim ağrımıyor diyorum alla alla bi bakalım ozaman dedi çıktım çatala çok tuhaftı 🙈 Doğum başlamış çocuk ilerlemiş 8,buçuk cm açıklık varmış tabi bu nedemek bilmiyorum doğuma alcağız dedi tabi başladım ağlamaya hazır değilim diye psikolojimi hazırlamamıştım ozaman ben bi eve gidiyim eşyaları alıyım gelim dedim ne gitmesi 20 dakkaya oğlun geliyor dedi hayda ne bu acele benim sancım yok suyum gelmedi nasıl olcaktı okuduğum normal doğumlar böyle değildiki aradım babamı yedek anahtar vardı eve gidip çantayı almasını söyledim allahtan hazırdı doğum için odaya çıktım ağrısız doğum yapacaktım iğne yapmıyacakmısınuz dedim sancın yok zaten yalandan vurdurma dedi doktor olmaz kafası çıkarken çok acıyormuş dedim 🙈 Israrlarımdan dolayı yaptım dedi tabi ben yürüyerek gttm doğumhaneye girdim ayaklarım uyuşmadı sordum uyuşturmadık sancın olmıyacak ağrı kesici yaptık dedi çatala çıktım hadi tuğba ıkın bakalım zaten gelmiş diyor ıkınıyorum ıkınıyorum gelmiyor ıkınıyorum gelmiyorum yoruldum bak sıkışcak dedi karnına kuvvet uygulatacağım yoksa dedi içeri bi görevli çağırdı hizbandut gibi onu görünce yırstım bi ıkınmışımki geldi dediği gibi herşey 20 dakikada olmuştu 12:de randevum vardı 12:47 de doğurdum bunun içinde ntsye bağlanma falanda var tabi benim bünye zayıf 2.300 gramcık bi bebiş minnak ama sesi aslan kalın tok kara kuru bişi kopkoca ipiri gözleri dikti bakıyoruz birbirimize doktor dedi ilk defa böyle kolay doğum yaptırdım ayy size neyse niye anlattıysam çok anlatasım gelmiş demekki 😀 Başınızı şişirdim

    YanıtlaSil
  16. Kaleminize sağlık. Bayılıyorum sizin yazılarınıza, fotoğraflarınıza, ailenize... Allah mutluluğu sizden hic esirgemesin :))

    YanıtlaSil
  17. Gözlerim doldu. Kızımı doğurduğum ana gittim birden..iyiki doğmuş gece bebek

    YanıtlaSil
  18. Çok güzel bir hikaye

    YanıtlaSil